ολομέρεια

η (Μ ὁλομέρεια) [ολομερής]

νεοελλ.

το σύνολο τών μερών ενός συνόλου, δηλ. μιας ολοκληρωμένης ομάδας

μσν.

η συνύπαρξη όλων τών μερών, η ακεραιότητα.